Turist Ruth

Heia. Dit zal wel het voorlaatste blogbericht worden over mijn wilde avonturen in Narvik en omgeving, maar daarom een extra lang; je bent gewaarschuwd.

Na de russetijd was het dus tijd voor examens. Ik had twee schriftelijke examens, Noors als tweede taal en Engels, ik vermoed dat ze beide wel best oke gingen, goed genoeg althans. Zoals al eerder vermeld vond ik het raar dat de leerlingen voor x-aantal schriftelijke examens werden opgeroepen maar het systeem van mondelinge examens is nog vreemder. Er zijn een paar op voorhand vastgelegde tijdspunten in 2 dagen waar je naar school moet komen voor het afroepen van een mogelijk mondeling examen. Een voorbeeld: dinsdag 14 juni is het trekking van godsdienst, wordt uw naam geroepen, krijg je een thema waar je dan 48uur hebt om voor te werken, een powerpoint maken enzo. Wordt je niet opgroepen, heb je vrij tot de volgende trekking wat een paar dagen later is. Ik vind het vooral een stom systeem omdat je dan eigenlijk niks kan planleggen. Maar geen probleem voor mij aangezien ik geen mondelinge examens had. De schriftelijke examens waren trouwens ook wel anders van hoe ik ze gewoon ben in DB; niks gewoon pen en papier. Alles gaat nog steeds via de computer, waar je dan eerst een speciaal dagspaswoord voor krijgt waarmee je dan de opgave kan downloaden. Verder huurt de school gepensioneerden in, 3 in elk lokaal, om een oogje in het zeil te houden en u te volgen als je eten wilt gaan halen of naar het toilet moet. Ze huren ook informatica stunten in van de hogeschool hier, die dan kunnen uitchecken of we op internet zitten te surfen. Als laatste mag je ook niet je naam op je examen schrijven, maar krijg je een speciale code, omdat het examen verbeterd wordt door twee buitenstaanders; iets wat ik dus helemaal vergeten was, natuurlijk. Bizar systeem, toch?

In het hemelvaart weekend, van 1 tot 4 juni, stond er een kleine vakantie naar Lofoten en Vesterålen gepland met mijn ouders; het is de eilandengroep ten westen van Narvik. Woensdag rond 17u vertrokken we en toen zijn we helemaal naar een klein plaatstje gereden in West-Lofoten, Eggum genaamd, waar we rond 11u aankwamen. Die avond was het een gedeeltelijke zonsverduistering; de zon werd voor 48% procent bedekt met de maan. Opzich niet zo heel bijzonder maar de middernachtzon en zonsverduistering komt blijkbaar maar heel zelden voor. Met het gewone oog was het niet te zien, maar met een zonnebril wel; we hadden er zelfs drie en toen was het heel goed te zien; door de verduistering waren de kleuren van de zon ook een beetje anders. Helaas was het bijna onmogelijk om het op foto vast te krijgen dus hier is er eentje van internet. Het lijkt er eigenlijk op alsof er iemand gewoon in de zon heeft gebeten, als in een koekje, vind ik.


van internet


zelfgemaakt

Na de gedeeltelijke zonsverduistering hebben we nog een uurtje verder gereden naar Hamnøy, waar we een hutje gehuurd hadden. De volgende dag regende het 's morgens, dus besloten we om naar het Vikingmuseum in Borg te gaan, en toen we daar een paar uur later buiten kwamen kwam de zon er langzaam maar zeker door, gelukkig. Daarna zijn we op bezoek gegaan bij een neef van Gunn die daar hun zomerhuisje hadden, klein en knus gezellig huisje aan het water. Ondertussen was het al in de vroege avond dus zijn we maar terug naar Hamnøy gereden waar we in een plaatselijk restaurant lekker gegeten hadden; walvis, moet je zeker eens proberen. Voor de verandering stonden we de volgende dag weer maar eens op met veel regen, maar toen zijn we naar Å gereden, het meest zuidelijke punt in Lofoten dat bereikbaar is met auto. Omdat het toch zo regende, zijn we daar na naar een Aquarium geweest in Kabelvåg. Vraag me niet waarom, maar ik vond het serieus eng. Al die vissen keken zo boos en het leek wel alsof ze elk moment de venstertjes konden open breken enzo. Na het enge aquarium zijn we nog een oude vriendin van Gunn gaan bezoeken en daarna een beetje rond gaan wandelen in Svolvær, de 'hoofdstad' van Lofoten. Die avond hadden we een hutje in Stamsund en er was net een caravanbijeenkomst, wat dus nog wel grappig was.



Zaterdag zouden we van Lofoten naar Vesterålen gaan, waar we de ferry voor zouden moeten nemen, aangezien die de 'grens' aangeeft. Om half10 namen we de ferry naar Melbu, waar we daarna weer een neef van Gunn zijn gaan bezoeken in Stokmarknes; die heeft echt overal familie zitten. Vervolgens zijn we verder gereden naar Sortland, een iets grotere stad in Vesterålen. Na daar wat gewinkeld te hebben, besloten we om terug naar Narvik te rijden, waar we rond 19u teurg aankwamen. Normaal zouden we zondag rond de middag terug komen, maar het regende echt heel hard en voor zondag hadden ze ook veel regen voorspeld dus dat had niet zoveel zin dan. Het is natuurlijk wel jammer dat het zoveel regende, maar het blijft toch een prachtige omgeving. Ze zeggen dat Lofoten Noorwegen in miniatuur is, omdat er zowel veel bergen zijn als platte landschappen etc. Iets bizar is wel dat de bergen in Lofoten heel spits zijn, terwijl ze in Vesterålen dan weer heel rond zijn. We hebben deze dagen echt enorm veel rondgereden en ze hebben mij veel fijne plaatsjes laten zien daar. Jammer van de regen, maar een reden te meer om nog eens terug te komen dan.


typisch voor Lofoten, vis die overal te drogen hangt; stinkt verschrikkelijk



9 juni had ik mijn koffers alweer gepakt voor het volgende avontuur: Tromsø-Kirkenes-Tromsø met Hurtigruten. Om 13u nam ik de bus naar Tromsø waar we rond 18u aankwamen, Thea was ondertussen ook op de bus gekomen en Marina en Veronika stonden ons al op te wachten in Tromsø; we waren compleet. De busrit was lang en warm, want ook in Noord-NW kan het warm zijn, jawel. Het was zo een 20 graden geloof ik, wat heel warm is na een winter tot begin mei. Die dagen zouden ook mogelijk de warmste van het jaar worden in Narvik, typisch dat ik me dan weer naar het echte noorden begeef, waar er van warmte niks te merken was, maar ja. Die avond hebben we eigenlijk niet meer zo bijzonder veel gedaan, inchecken, de kamers inspecteren, uitzoeken wat er allemaal op de boot te vinden was. De volgende dag kwamen we rond kwart voor 1 aan in Honningsvåg, waar we een plaatsje op de bus gereserveerd hadden naar Noordkaap. Het was ongeveer 3 kwartier rijden doorheen prachtig landschap en we hadden een best grappige gids. Ze zei dat ze daar maar twee bossen hebben en een daarvan zagen we net aan de rechterkant, wat 5 tot 10 bomen waren die toevallig samen stonden; een bos, ja. Onderweg kwamen we ook veel rendieren tegen, ze hebben daar geen koeien ofzo omdat het daar veel te koud voor is. Noordkaap zelf was ook best koud en zeer windering, maar toch wel echt de moeite waard, het persoonlijke hoogtepunt van de reis ook. Toch belangrijk om te melden is dat Noordkaap eigenlijk helemaal niet het meest noordelijke punt is. Er is nog een klein stuk land dat hoger ligt, maar daar kan je niet met de auto geraken. Toen we terug reden met de bus hadden we nog een kleine tussenstop bij een plaatselijke samische familie, interessant eigenlijk om te zien hoe zij leven.


onze nieuwe samische vriend


op noordkaap

's Avonds kruiste we de boot die zuidelijk ging, en wij gingen dus noordelijk, dus er was een wedstrijd tussen de twee boten om het meeste mensen op dek te krijgen. De mensen die op de boot werkten hadden hun een beetje verkleed als piraten en er was ook muziek enzo. De volgende dag, wat ondertussen al zaterdag was, kwamen we rond 10uur aan in Kirkenes, waar de boot zou draaien om terug zuidelijk te gaan. Kirkenes is niet echt een mooie stad, ze ligt bijna in Rusland wat ook goed te merken is. Alles staat er in zowel Noors als Russisch, er lopen veel russische mensen rond etc. Rond 16u waren we ook nog even aan land gegaan in Vardø, wat al iets mooier was, maar daar stond plots de helft in het Fins. 's Avonds was er weer ambiance op de boot, want nu waren wij de boot die zuidelijk ging en een boot zou kruisen die noordelijk ging. Omdat het eigenlijk al de laatste avond was van ons reisje eigenlijk, besloten we om maar niet te gaan slapen. Om 7u 's morgens opende het ontbijt en jawel, we waren als eerste daar. Na het ontbijt hebben we ons toch even 2uurtjes te slapen gelegd en rond half11 kwamen we aan in Hammerfest. We beklommen zelfs even een berg zodat we ruim overzicht hadden over de zeer mooie stad. Ze zeggen dat Hammerfest de meest noordelijke stad is, maar eigenlijk is dat Honningsvåg.



Die dag, zondag, kwamen we rond middernacht terug aan in Tromsø, waar Thea en ik opgehaald werden door haar gastbroer. Rond 2u waren we thuis bij Thea, waar ik bleef slapen zodat ik de volgende dag om 11u de bus richting Narvik kon nemen. Zowel in het heengaan als in het terugkomen was er middernachtzon in Tromsø, zeer gezellig en vreemd tegelijkertijd om een zonnebril nodig te hebben om 11u 's avonds. De tijd dat we op de boot waren en niet aan land gingen, hebben we eigenlijk vooral in het bubbelbad gezeten, wat op het bijna hoogste dek was, buiten natuurlijk. Puur genieten om in een bubbelbad te zitten en het prachtige Noorse landschap recht voor uw ogen te hebben. We kwamen langs veel kleine dorpjes die echt idyllisch waren. Er waren wel meer mogelijkheden om georganiseerde excursies te doen, maar we hadden vaak gewoon meer zin om zelf te plaatsen te ontdekken ipv een museum te bezoeken. Reizen met Hurtigruten was een heel fijne ervaring eigenlijk en het was dan ook een heel fijne reis met extreem fijn gezelschap. Voor meer foto's kan je terecht bij “Foto's” hier op mijn blog.



Nu rest er mij nog welgeteld 11 dagen in Narvik. 29 juni vertrek ik naar Vesterålen waar we ons laatste AFS kamp hebben, met iedereen van Noord-NW. Daar blijven we dan tot 1 juli, wanneer we naar Oslo vliegen, waar iedereen van heel NW verzameld wordt, en 2 juli neem ik het vliegtuig terug naar België. Wat doe je de laatste twee weken in je gastgezin waar je een heel jaar hebt bijgewoond? Mijn dagen zijn nog goed gevuld: zondag gaan we naar de Polar Zoo, volgend weekend naar de hut in Sjøvegan en gaat Kjell een marathon lopen in Tromsø, afscheidsfeest op school etc. Dinsdag is Lina Maria ook nog naar hier gekomen en ze blijft tot ik vertrek, zeer fijn dus. Maar er zijn nog zoveel dingen die ik moet doen en mijn hoofd is een en al chaos. Maar ik beloof jullie nog 1 blogbericht voor ik terug ben. Vi ses snart!