The pursuit of happiness

maandag 25 april 2011

What's up in zalmenland

Hei folkens! Klaar voor weer een korte samenvatting van mijn dagen in Noorwegen, het beste land in de wereld? Het is al weer even geleden dat ik iets gepost heb, excuses daarvoor, maar ik heb er wel een paar excuses voor. Aan de ene kant leef ik hier nu dus een vol Noors leven, waar ik dus mee bedoel dat ik nu mijn leven hier heb met dingen waar ik tijd in wil/moet steken. Daarom ook dat het soms wat langer kan duren voor ik op een mailtje ofzo antwoord, maar een antwoord komt er altijd! Een slimme man zei ooit: “vrienden kosten tijd” en het is nog waar ook. Maar durf maar niet te denken dat ik jullie vergeet, absoluut niet! Iets anders is dat het lang tijd neemt voor mij om een Nederlandse tekst te schrijven, ik ben het gewoon niet meer gewoon. Ik probeer ook altijd hier om speciale dingen over NW te vertellen, dingen die zij anders doen als mensen in België, maar dat wordt ook iedere keer moeilijker en moeilijker aangezien de meeste dingen nu al gewoon zijn voor en ik heb er zelfs al veel overgenomen. Maar genoeg excuses, tijd voor actie!

Zoals ik in mijn vorig blogbericht had verteld, was het de laatste week van maart Vinterfestuka in Narvik. In aangelegenheid van dat was Hurtigruten (de grote boten, je weet wel) ook op bezoek gekomen in Narvik; normaal gezien varen die hier niet voorbij. Maar nu lag er dus een grote boot, Kong Harald, hier voor een paar dagen en waren er een paar mogelijkheden om een kleine toer te maken hier in de omgeving. Natuurlijk deden we dat dan ook, een regenachtige zondagnamiddag voeren we een paar uurtjes hier rond in het fjord. Het was fijn voor mij omdat ik nu plaatsen zag die ik er voor nog niet had gezien, of gewoon plaatsen anders zag als dat we er met de auto voorbij rijden. Naderhand was er ook nog een groot buffet en er waren veel visjes zoals kreeft en krab bijvoorbeeld. Het gebeurt niet elke dag dat je zoveel visjes gewoon mag nemen en dat er zoveel variatie is, dus ik heb er eens goed van geprofiteerd, natuurlijk.






De weken daarna was er 1 ding waarmee mijn dagen gevuld waren: russerevyen! Hier heb ik mijn vorige blog ook al over verteld denk ik. Het is dus een soort van show zoals wij gebruiken om te hebben met xmos. De avondvoorstelling voor familie enzo was 12. april en de volgende dag hadden we ook nog een schoolvoorstelling. De laatste week waren we bijna elke dag tot laat op school en in het weekend waren we er ook van 's morgens vroeg tot 's avonds laat; we leefden bijna op school. Décor maken, affiches maken, oefenen met onze eigen muziekband, … ; het hoort er allemaal bij. Het heeft bij iedereen wel voor stress gezorgd, voor omdat we eigenlijk vrij laat in gang geschoten waren, maar het is allemaal in orde gekomen. Natuurlijk waren de meningen een beetje verdeeld, maar sommige zeiden dat het de beste revy sinds lang was, dus dat is dan wel fijn om te horen na er zoveel tijd in gestoken te hebben. Het wordt wel raar zo zonder revy; er gaat plots veel meer vrije tijd zijn op woensdag en zondag, de dagen dat we normaal samen kwamen voor de revy. Ik ben wel blij dat ik me er voor gemeld had; ik heb weer veel nieuwe mensen leren kennen en dat is altijd fijn. De show is trouwens ook gefilmd, dus ik zal het jullie wel eens tonen!



De laatste vrijdag voor de vakantie, de 15. april, was het nog innebandyturnering op school, dat is dus zo hockey wedstrijd. Het werd natuuuuurlijk georganiseerd door de russen en elke klas had 1 ploeg. Jammer genoeg was onze klas wel niet gewonnen, maar het was wel grappig om te zien, vooral omdat de leerkrachten ook een teampje hadden. Op vrijdag zijn er regelmatig grappige dingen op school voor ons russen; er zijn oa regelmatig verkleeddagen zoals bijvoorbeeld de 80's of dat jongens en meisjes van kleren verwisselen enzo.

Die dag begon dus ook de vakantie en in het eerste weekend kwam Thea op bezoek. De trouwe bloglezers herinneren haar misschien nog wel van een tijdje terug; ze is ook met AFS in NW, ze is Duits en ze woont in Storsteinnes, waar ik haar in januari eens gaan bezoeken was. Vrijdag avond gingen we haar afhalen in de stad en maandag middag brachten we haar al weer terug na een heel fijn weekend. Ik had haar natuurlijk Narvik laten zien met haar vele mooie plaatsjes, we hebben wat gewinkeld, taart gemaakt, een-week-te-vroeg-verjaardagsfeest voor haar gehouden osv; maw een heel fijn weekend. De dinsdag ervoor was Lina ook naar huis gekomen, speciaal zodat ze woensdag naar de revy kon komen kijken! Ze bleef een weekje; woensdag morgen vertrok ze al weer, deze keer naar Bodø. Voor diegene die het niet weten, Lina is dus mijn gastzus hier, is 22 jaar en studeert in Tromsø. Het is niet zoals in België dat kotstudenten elke weekend naar huis komen, simpelweg omdat het gewoon niet mogelijk is. Ze komen met kerstmis en pasen naar huis, en heel misschien nog een derde keer. Ze leven dus echt op hun eigen, wat ze perfekt klaren want Noorse jongeren zijn heel zelfstandig. Ze wonen op hun eigen, betalen eigenlijk huisgeld en studies, regelen alles met hun studiebeurs zelf en nog zoveel meer. In België worden we echt nog bij het handje gehouden: onze was wordt gedaan in het weekend en we krijgen soms zelfs eten mee zodat we toch maar niet zouden verhongeren. Noren zijn gewoon veel zelfstandiger opgevoed, zodra ze 18 zijn is het hun leven. Zo goed als iedereen werkt ook, en het is zelfs niet ongewoon om 2 jobs te hebben als student. Maar oke, Lina was dus nog eens thuis en dat is altijd gezellig, ze is echt een heel fijne en het is echt vreemd dat de volgende keer ik haar ga zien is als ik naar huis moet. Voor de rest was de paasvakantie in en rond Narvik. Cemre woont nu momenteel ook hier voor een weekje omdat ze wat problemen had met haar gastgezin, en wij zijn haar kontaktfamilie dus ja. Normaal gezien zou het heel ideaal weer moeten zijn met pasen hier: veel sneeuw en veel zon, maar geen van beide is echt goed gelukt. Er valt nog wel af en toe sneeuw, maar het is niet echt ideaal voor in de skibakken. Er is ook wel soms, want ja, ik heb ook eindelijk voor de eerste keer buiten kunnen zitten, maar dat was ook nog wel wat koud. Hoewel jullie daar echt al zomer hebben, en hoewel het in het zuid NW ook al best warm is, is er hier nog geen sprake van zomer, laat staan lente. Af en toe is er wel een zonnige dat dag we buiten kunnen zitten, maar dat is nog steeds met een dikke trui en dekentje. Het fijnste vind ik als er sneeuw en zon is, dan gaan we bijvoorbeeld de berg op en maken we daar een vuurtje en drinken we chocolademelk. Ik moet wel toegeven dat ik het jammer vind dat ik niet kan skiën of snowboarden en dat ik het eigenlijk ook niet geleerd heb hier, want van horen zeggen heeft Narvik een van de beste ski-mogelijkheden in NW, en het ziet er echt zalig uit om zo vlot naar beneden te vliegen. Er zijn ook veel toeristen hier geweest voor onze bakken (heuvels/bergen om te skien) in Narvik, en mensen die dan hier wonen reizen vaak in de paasvakantie naar het zuiden voor een weekje. Als er iemand vraagt waar ze op vakantie gaan zeggen ze ook «het zuiden» ipv een land; het is echt een begrip, best grappig.







Net zoals in België was het hier dus gisteren ook pasen, maar het wordt wel wat anders gevierd. In mijn familie in België hebben we de gewoonte om met pasen vogelnestjes te eten, iets wat ik dus weeral moest missen, jammer genoeg. Maar gelukkig was mijn mama zo vriendelijk om veel paaseitjes op te sturen en ze vielen zeer in de smaak! Bij kleine kinderen worden er ook wel paaseitjes in de tuin verstopt die ze dan moeten zoeken, maar anders gebruiken ze om een groot ei te hebben met massa snoepjes, kleinere eitjes en een paar kleine kado'tjes in. Åja trouwens, voor iedereen nog een god påske (vrolijk pasen)!

Het is dus nu eind april, wat ons automatisch gauw bij mei brengt, iets waar ik al maanden naar uit gekeken heb, want ja inderdaad dan is het RUSSETIDA. Ik beloof jullie plechtig dat ik er in mijn volgend blogbericht alles (of toch bijna alles) over zal vertellen, maar het komt er dus op neer dat we vieren dat we klaar zijn met videregående skole, en dat doen we van de 1. tot de 17. mei. Het wordt dus een periode met vele feestjes en gekke dingen, het enige nadeel is dat wel direct daarna de examens beginnen. Het examen- en schoolsysteem zit wel vrij anders in elkaar hier. Ze hebben 1 keer per jaar examens en dat is dus in de periode van half mei tot half juni. Aangezien ze dus met kerstmis geen examens hebben, wordt de maand mei vooral gebruikt om te herhalen in de klas. Het meest vreemde vind ik dat men niet voor elk vak een examen heeft. Er wordt door de hoge pieten in het land getrokken wie voor welk vak moet opkomen en dat komt man te weten ergens half mei. De meeste hebben bijvoorbeeld 7 vakken, 4 verplichte en 3 keuze vakken, en het is dus goed mogelijk dat men maar in 3 vakken moet opkomen, wat dan ook meer schriftelijk en mondeling kan zijn. Een examen wordt ook niet altijd door de leerkracht afgenomen, het komt vaak voor dat er een persoon van buitenaf het examen afneemt. Zoals ik dus al zei hebben de meeste 7 vakken, ik dus ook. De verplichte vakken zijn in het derde jaar Noors, godsdienst, geschiedenis en gym; deze vakken heb je dan ook samen met je klas. In de keuzevakken worden de klassen dus door elkaar gehaald en kan je bij heel andere mensen zitten. Dat is wel fijn omdat je dan veel andere mensen leert kennen, maar je hebt toch je vaste klas nog. Mijn keuzevakken zijn sociologie, informatica (omdat er photoshop in zat) en Engels. Jammer genoeg kunnen we doorheen het jaar niet van vakken veranderen, anders had ik het zeker gedaan. Ik kom wel alleen maar op in Engels en Noors voor buitenlanders voor het examen, gelukkig. De andere vakken zouden wel lukken nu, maar van de leerstof voor kerstmis heb ik niet altijd al te veel begrepen dus dat zou dan wel moeilijk worden. Het handige daarmee is dat ik wel al weet wanneer ik die examens heb; ik heb dus de 31. mei een examen en een de 8. juni. De examens zijn dus ook niet allemaal in 2 weken gestoken zoals in België; het is verplicht dat er 2 dagen voor het echte examen 2 voorbereidingsdagen zijn. Als laatste wil ik nog zeggen dat de examens hier ook heel anders zijn. Vergeet het maar om bij Engels simpele dingen te krijgen zoals woordjes vertalen; bijna elke examen bestaat uit 3 opgaven waar je dan 1 uit moet kiezen en daar schrijft je dan een paar pagina's over. Zoals je ziet een heel ander systeem als in België.







om 3u 's nachts!

Zoals jullie jullie ongetwijfeld herinneren heb ik hier in de winter wel vertelt dat het bijna heel de dag donker hier was. Nu is het dus bijna het omgekeerde, het wordt lichter en lichter. Alleen van 11 tot half3 's nachts is het nu ongeveer donker, heel vreemd eigenlijk maar wel fijn. Het volgende dat jullie van me zullen horen zal waarschijnlijk wel na 17 mei zijn, maar dan heb ik hopelijk weer een hoop verhalen voor jullie klaar. Tot slot wil ik mama en Bart nog veel succes wensen met de geschifte fietstocht naar Spanje, dus ik hoop dat jullie dit ergens lezen onderweg! Bedankt voor het lezen van deze weeral lange blog, het is niet meer zo lang tot deze verhalen allemaal mondeling kunnen overgevoerd kunnen worden! Nu zal ik mijn verjaardag op facebook eens gaan veranderen naar de echte datum, wat dus NIET vandaag is. De verjaardagswensen blijven hier maar binnenstromen en er zijn er precies niet zoveel die doorhebben dat het maar een grapje is! Geniet nog van de zon in België, en stuur eens een beetje op naar hier! Ha det braaaaaaa

vrijdag 1 april 2011

Nog maar 3 maanden..

Ja men hei, god dag! Fint å se dåkker igjen. Håper at dåkker alle har det bra, og at dåkker har det gøy med våren. Som lovet skal æ skrive litt om vinterferien min og litt ekstra om mæ og Norge, som vanlig altså.
(Ja maar hallo, goede dag! Fijn om jullie weer te zien. Hoop dat alles goed gaat met iedereen, en dat jullie het fijn hebben met de lente. Zoals beloofd, zal ik een beetje schrijven om mijn wintervakantie en een beetje extra om mij en NW, zoals gewoonlijk dus.)

De eerste dag van de vakantie uitslapen zat er niet in. Zaterdagmorgen rond half 10 vertrokken Kjell en ik om Riccardo en Cemre, de twee andere AFSers die in Narvik wonen sinds een maand of twee, op te halen. Ze zijn respectievelijk van Italië en Turkije en woonden eerst in Zuid-NW, maar zijn dan van gezin veranderd. Dus zodra we hun hadden opgehaald waren we klaar voor onze trip naar Kiruna in Zweden, ongeveer 2,5u van hier. Rond 12u waren we daar en hebben we eerst wat rond gewandeld in Kiruna. Kiruna is een beetje groter als Narvik, maar voor de rest waren ze vrij gelijk eigenlijk, blijkbaar allebei belangrijke steden voor olie enzo, en daarom dus ook niet de mooiste steden. Rond 2u reden we dan nog een half uurtje verder, naar Juggasjärvi, waar het ijshotel was. Eens daar herenigden we met AFS Harstad en hadden we een rondleiding van een gids in het hotel. Na de rondleiding hadden we nog 2 uur om vrij rond te wandelen. Dus we gingen rustig wat rond, hoorde ik plots een groep mensen Nederlands praten. Zonder na te denken ben ik daar gewoon naar toe gegaan en gevraagd van waar ze waren. Een paar waren van Nederland en een paar waren van België en ze waren op vakantie in Noord-Zweden. Van het ene op het andere moment was ik plots weer Nederlands aan het praten en het was echt heel vreemd. Het waren meer Nederlandse zinnen met af en toe een Noors woord tussen. Maar het was heel gezellig om met deze mensen te praten; ze vroegen me helemaal uit over NW met de typische vragen. “Kan je al goed Noors?”, “Was het niet te donker in de wintermaanden?”, “Ben je de sneeuw nog niet beu?”, maar ik vond het helemaal niet erg, ik vertel graag over NW. Maar toen we dus klaar waren met ons bezoek aan het ijshotel reden we, na een klein bezoekje aan een van de oudste Samische kerken, terug naar Kiruna om daar te overnachten. Aangezien het ijshotel een hotel is, is het dus wel mogelijk om daar te overnachten, maar overnachten houdt daar dus in dat ge op een blok slaapt met zo een dierenvelletje op en een warme slaapzak. Maar wij deden dat dus niet omdat het superduur is, het kost namelijk een paar duizend kronen voor gewoon 1 nacht te slapen. Het zal zeker wel een superervaring zijn, maar ik was stiekem toch wel blij dat we ergens warm zouden slapen. Dus eens terug in Kiruna hebben we nog samen met de mensen van Harstad gegeten en hebben we de hele avond nog gezellig bij elkaar op de kamers gezeten. Zondag rond de middag zijn we dan terug vertrokken naar NW. Onderweg waren we nog gestopt om rendieren te spotten, die zaten daar gewoon effe te zijn langs de weg. Toen we in Zweden reden was het trouwens ook heel merkelijk dat er veel sneeuwscooters langs de weg reden, gewoon over de velden door de sneeuw cruisen. In ZW is het toegestaan om met sneeuwscooters te rijden, iets wat in NW jammer genoeg niet het geval is. Net voor de grens waren we ook nog in een grote supermarkt gestopt om eten te kopen, want in ZW is het echt veel goedkoper als in NW. Het was heel grappig om te zien hoeveel mensen van Narvik er daar waren om gewoon eten te kopen.


rendieren


de bar


een kamer


het "bed"


onderweg naar ZW

Voor de rest heb ik in die week vakantie niet echt veel spectaculairs gedaan. Veel in de stad geweest met vrienden. Maar als ik thuis was, was het ook fijn; ik heb kaarsen gemaakt, oreotaart en lefse gemaakt (lefse is een soort van koekje; 2 lapjes deeg op elkaar met boter, suiker en kaneel tussen) en ik heb ook eindelijk mijn breiwerk afgemaakt; ik heb al 1 paar pantoffels en 1 paar sokken op mijn naam staan!


oreokake


zelfgemaakt!

De donderdag van de vakantie was ik ook voor de eerste keer gaan werken. Ja inderaad, werken! Lui ben ik dus nog steeds niet haha. Nee maar ik ben nu een poetsvrouwtje bij een architectenbureau; ik moet hun kontoren enzo poetsen. Het is 1 keer in de week en het duurt maar 1 – 1,5 uur, dat is niet veel maar dat is net ideaal voor mij omdat ik nu eenmaal niet veel wil werken, dat is tenslotte ook nie de reden waarom ik hier ben. Ik had er lang over nagedacht of ik eigenlijk wel wou werken. Maar 1 uurtje in de week kan er echt wel vanaf, en ik heb het zo kunnen zetten dat ik dat op donderdag morgen kan doen omdat ik dan om 10u begin op school, dus ik verlies na school ook geen tijd. Voor 1 uur krijg ik 125 kronen (delen door 8 voor naar euro te gaan); ik vond dat veel maar blijkbaar een heel gemiddeld loon hier. Nu begin ik dus te begrijpen dat zij het hier niet zo bijzonder duur vinden als ik.

Langs de ene kant vind ik het wel jammer dat ik eigenlijk niet veel gereisd heb, maar ik heb me er eigenlijk ondertussen al bij neergelegd, hoewel ik wel nog steeds alle mogelijke kansen probeer te grijpen. Er zijn zoveel redenen waarom het zo moeilijk is om te reizen. Ik woon dus in het noorden, wat dus totaal niet centraal is en ook bijna alles gebeurt in het zuiden en aangezien alles hier zo ver van elkaar ligt, neemt het enorm veel tijd om u te verplaatsen en het is ook verschikkelijk duur. Ik merk nu wel hoe veel geluk wij hebben om in België te wonen, echt supercentraal eigenlijk. Verder woon ik ook in een familie en ga ik naar school, ik leef hier, iets helemaal anders als op vakantie komen dus. Mensen zeggen vaak “ja als ik daar was, ik zou heel NW zien!”. Ja inderdaad, op een vakantie wilt ge echt zoveel mogelijk zien, maar ik leef hier en dat is echt anders. NW is niet ver van België dus ik kom sowieso nog eens op bezoek, op vakantie dan, om het land te verkennen. De grote steden kan ik naderhand nog bezoeken, als een toeristje; de tijden die ik nu hier heb met mijn familie en vrienden zijn absoluut eenmalig.

In tegenstelling tot België, is het in NW nog lang geen zomer, laat staan lente. De gemiddelde temperatuur is ongeveer -5 denk ik maar er is wel heel fijne zon, wel heel sterk voor de oogjes die lang zonder zon hebben moeten overleven. Er komen ook nog geregeld sneeuwstormen en de laatste dagen is er weer veel extra sneeuw gevallen, echte poeder, zalig. Soms schijnt de zon en sneeuwt het tegelijkertijd, heel fijn gevoel. Natuurlijk zou ik ook wel graag een keer op het terras zitten, maar op cafe gaan zoals in België doen ze hier sowieso niet, dus nee vriendjes, ik ben niet jaloers eigenlijk! Het is wel al duidelijk langer en langer licht aan het worden en het is niet meer zo bijzonder lang tot het de hele nacht licht gaan zijn. Ik kijk uit naar het moment dat de middernachtzon gaat komen!


Cemre


"ake"


beetje? sneeuw

Vorige week vrijdag, de 25ste maart, is Vinterfestuka (winterfeestweek) begonnen in Narvik. Het is een jaarlijks gebeuren dat een week duurt, tot zondag de 3de dus. In die week zijn er veel concerten, staan er kraampjes in de stad, komt Hurtigruten (de boten) eens op bezoek in Narvik, lopen er naar traditie heel veel mensen in svarta bjørnen (letterlijk zwarte beren, maar de mannen hebben een zwart kostuum aan en de vrouwen een zwart kleed, iedereen hetzelfde) en rallarer (google translate geeft grondwerkers als vertaling) kostumen rond etc.

Het openingsweekend had AFS Narvik de AFSers in Noord-NW uitgenodigd voor een bezoek aan onze stad dat weekend. Er waren er ongeveer 15 gekomen en ze sliepen bij gezinnen die (on)rechtstreeks ook met AFS te maken hebben. Hier sliepen er 3: eentje van België (Brussel, spreekt dus voornamelijk Frans), Duitsland en Groenland. Lina, mijn zus, was van Tromsø ook naar huis gekomen voor een lang weekend. Vrijdagavond was ik met Gunn en Lina naar het concert van Postgirobygget geweest, een Noorse groep en ze zijn in de stijl van Bart Peeters en Yevgueni enzo. Ik kende er niet zo heel veel van maar Lina en ik hadden voor we vertrokken een klein pre-concertje gehad. Het concert was heel goed eigenlijk en ook zeer gezellig. De volgende dag zijn we de hele dag in de stad geweest; er was vanalles te doen van een optocht als opening van de week tot verschillende gezellige kraampjes waar van die oudere knarren aan het zingen waren. 's Avonds waren we naar het Madcon concert geweest. Madcon is ook een Noorse hiphopachtige band, ik kende ze niet maar ik denk dat ze in het buitenland ook wel gekend zijn. Het is niet echt mijn muziek, maar ik heb me toch wel goed geamuseerd! Woensdag was ik nog naar het concert van Katzenjammer geweest, ook weer een Noorse groep maar deze is ook wel een bekend in België. Eigenlijk denk ik dat ze meer bekend zijnin België als in NW maar ja. Het was echt een van de beste liveconcerten die ik ooit gezien heb; de groep bestaat uit 4 meisjes en stuk voor stuk zijn ze echt gek in hun hoofd! Ze zijn supergeschift maar ook super muzikaal; ik denk dat iedereen elk instrument wel eens bespeeld heeft. Het was echt een heel goed concert en een aanrader voor iedereen!


madcon: check "Glow" op youtube


postgirobygget: check "Idyll" op youtube


katzenjammer: check "A Bar in Amsterdam" op youtube

Excuses voor het lange blogbericht, maar het was al een tijdje geleden omdat het momenteel heel druk is. Veel heldagsprøve (letterlijk vertaald (heledagtoets) en natuurlijk ook de russerevy (die show waar ik eerder al over verteld had). Dinsdag de 12de is het premiere voor familie en vrienden enz; nog een kleine 2 weken dus veel werk, maar het komt in orde (ooit)! Ohja, af en toe heb ik er hier een paar foto's tussen gezet, maar voor de liefhebbers staan er meer op Picasa.



Binnen 3 maanden sta ik terug op Belgische bodem, nog iets minder als 100 dagen; dat de tijd vliegt is wel het understatement van het jaar. Maar er valt niks aan te doen, behalve dan nog zoveel mogelijk hier van mijn tijd genieten! Amuseer jullie daar nog in het Belgenlandje, met de fijne terrasjes en frisjes pintjes, ik eet nog wel een beetje sneeuw. Vi snakkes!