God jul og godt nyttår!

Hei alle sammen

Mijn oprechte excuses dat het zo lang geleden is sinds het laatste blogbericht maar geen nieuws is goed nieuws zeg ik dan. Naar goede gewoonten zal ik vertellen wat ik de laatste maand hier nog allemaal heb uitgestoken. Ik weet wel niet meer precies wat wanneer was maar dat maakt ook niet zoveel uit.

Begin november had onze «kontaktlærer», klastitularis, ons verteld dat hij zou stoppen met werken na kerstmis omdat hij ziek was; hij had vorig jaar ook een hartinfarkt gehad. Iedereen vond dat heel stom want hij is echt de beste leerkracht die er bestaat. We hebben toen een fotoboek gemaakt met foto's en herinneringen enzo en iedereen schreef er ook een klein tekstje in. Tore heeft heel graag bolle dus die hadden we ook gemaakt. Eind november hadden we hem daar dan mee verrast enzo en hij was er echt heel blij mee. Uiteindelijk gaat hij nu toch niet stoppen, dus zoveelste beter.

4 desember zijn Kjell, Gunn en ik een dag naar Harstad geweest (ongeveer 2uur rijden van hier) voor een bijeenkomst van AFS Harstad. Onderweg naar daar heb ik ook voor de eerste keer elg (eland) gezien, die stond daar effe langs de weg te eten. Bij Morgana (Italië) haar kontaktfamilie heb ik dan samen met nog 2 andere AFSers (Paphavee van Thailand en Devyn van USA) pepperkake gemaakt, scrabble in het Noors gespeeld, veel gegeten en gløgg (een soort van glühwein) gedronken.



Tot ieders verbazing ben ik ook nog een beetje sportief. Ik ben al een keer gaan muurklimmen en bij karate ben ik eindelijk van die witte gordel verlost. 6 desember hadden we gradering en nu heb ik een gele gordel. LO, kroppsøving zoals ze dat hier noemen, is hier ook wel geen lachertje. De laatste keer hadden we «helvete sirkel», letterlijk vertaald wordt dat dus «hel cirkel». Er lagen matten en springtouwen enzo in een cirkel en dan moest ge 1 minuut een oefening doen, 15 seconden rust en dan de volgende. Ik dacht eerst dat ze overdreven met helvete maar echt niet. En die leerkracht amai, die lacht er ook niet mee. Hij doet me altijd denken aan die film waar zo zwaarlijvige jongens op een kamp gaan om af te vallen en dan zo een zware sportfanaat als trainer krijgen en dan pesten ze die enzo. Ge weet wel. Feestjes zijn er natuurlijk ook in NW. Af en toe zijn er russefeestjes op donderdag en in het weekend zijn het meestal thuisfeestjes (hjemmefest). Maar als we in de stad gaan, gaan we meestal naar Telegrafen of Malmen, ik denk dat ge het wel danscafes kunt noemen. Met de cello gaat ook nog alles vlot, laatst heb ik mijn eerste concertje gehad, zo een klasconcert. Ik moest van die (stomme) kerstmisliedjes spelen, maar ik was wel blij dat ik dat al kon na 3 maanden.



Het is ondertussen ook mørketiden, letterlijk vertaald wordt dat «de donkere tijd». Rond half 11 is er even schemer tot ongeveer 2 uur in de namiddag want dan is het al weer donker. Het is wel raar maar ik vind het eigenlijk wel fijn dus depressief word ik er niet van, gewoon een beetje meer slaperig als anders. Op het weerbericht staat er ook zo maar een halve zon, wat dus betekent dat die dus niet op komt hier. Vandaag is dus de korste dag en dan komt de zon weer langzaamaan terug.

Omdat die Noormannen onze lieve goede sint niet kennen, beginnen ze hier dus heel vroeg en fel met kerstmis. Half november wordt het huis versierd komen de speciale kerstgordijnen, tafellakens en zelfs bestek. Ook het bedovertrek moest er aan geloven. Advent wordt hier ook wel meer gevierd, elke zondag is er iets specialer eten en worden er vrienden of buren ofzo uitgenodigd om te komen eten. Vanaf 1 desember is er ook de julekalender; elke dag is er dan een kleine beetje chocolade en soms een klein kadotje. Op televisie wordt er ook een julekalenderserie uitgezonden, van de 1ste tot de 24ste komt die dan elke dag op televisie. Eten is er natuurlijk ook in kerstmisstemming, dat gaat van yoghurt tot brunost of julebrus. Julebrus vertaald is dus kerstmisfrisdrank. Julegave (kerstmiskadotjes) kunnen natuurlijk niet vergeten worden, dus vorig weekend waren de winkels open tot middernacht. In de advent wordt er ook heel veel gebakken voor kerstmis, veel pepperkake (peperkoek) waar ze dan een pepperkakehus (peperkoekenhuis) van maken. In het weekend hebben we ook zelf marsipan gemaakt. De foto's van het bakken enzo volgen nog wel.

Oh ja mijn talen gaan er trouwens ook serieus op achteruit. Mijn Nederlands gaat nog wel (al zeg ik het zelf) maar mijn Frans bijvoorbeeld is al een serieus ramp. Laatst was ik met Ragnhild Frans aan het praten en ik moest echt schandalig lang nadenken over basiszinnen. Maar mijn Noors gaat er op vooruit en da's het belangrijkste nu.

Vorige week was het Sosial Aktivitetsuke van AFS, ook wel arbeidsuke genoemd, een week waarin ge dus ergens gaan werken, vrijwillig uiteraard. Zij Gunn had voor mij een plaats geregeld in een barnehage (soort van creche). De mensen die mij ook maar iets of wat kennen weten dat dat normaal gezien niks voor mij zou zijn, dus ik had er ook niet bijzonder veel zin in toen ik vorige maandag moest beginnen. Ook omdat ik niet wist of die kindjes mijn Noors wel gingen verstaan maar dat deden ze gelukkig wel. Op het begin was het ook een beetje raar maar dat verdween echt al snel. Na een halve namiddag daar werken, zei er een begeleider zelfs al tegen mij dat ik zo goed was met kinderen. (imagine that!) Ik heb die week in de barnehage Noorse kinderliedjes geleerd, enorm veel iglo's gemaakt en veel sneeuwbaloorlogen gehad. En geloof het of niet, het was echt een super week, ik heb mij daar echt goed geamuseerd met die kindjes, dus eind goed, al goed!







Vandaag was het ook de laatste schooldag voor kerstmis. We hebben eerst met de klas kerstkadotjes verdeeld, daarna was er in de aula een optreden van sommige leerlingen die zongen of muziek speelden ofzo en daarna moesten we allemaal in een kring rond de gigantische kerstboom wandelen. Eerst dacht ik dat ze er een beetje mee aan het lachen waren maar we moesten dat dus echt doen en zelfs nog kerstliedjes zingen ondertussen. Ik heb toch wel een beetje in mijn vuistje gelachen (als dat al bestaat).

Zondag heeft NW het Europees Kampioenschap handbal ook nog gewonnen. Ze hebben maar 1 wedstrijd verloren (tegen Zweden), maar de finale was ook tegen Zweden en daar hebben ze die dus maar eens mooi terug gepakt. Noorwegen is heel fel into handbal en ze zijn er dan ook heel goed in.

Zoals jullie misschien wel kunnen merken aan alles dat ik hier vertel, gaat het echt wel heel goed met mij. Op het begin dat ik hier was, had ik het echt wel niet gemakkelijk, dat geef ik toe, maar ik heb toen in die periode mezelf veel beter leren kennen en toen heb ik mij ook gefocust op Noors leren en dat komt nu alleen maar goed van pas. Natuurlijk ben ik ook door de fase gegaan waarin ik mij af vroeg of een uitwisselingsjaar wel iets voor mij was en of ik het juiste land gekozen had enzo, maar nu ben ik echt heel blij dat ik de kans gekregen heb en de beslissing gemaakt heb om naar hier te komen.

Sorry voor weer zo een lang blogbericht, maar ik kan zo veel dingen vertellen, zowel nuttig en onnuttig, dus ik hoop dat het wat interessant is. Dus nu rest er mij alleen nog iedereen een heel goede kerstmis te wensen! Kos dere!

Første gang nordlys!

Hei belgiske venner. Hvordan går det i Belgia? Mye regn jeg hørte? Tror det er litt morsomt (unnskyld) og selv her var det på nyheter. Med meg i Norge går det veldig bra, jeg liker den snø så det er en kjempepositiv ting. Skal jeg skriver helt blogg melding min på den norsk jeg bruker nå? Fordi neste alle tror at norsk er så lett å skjønne, ikke sant?

Nee ik zal toch maar in het Nederlands verder gaan. Zoals hier boven te zien is gaat het best wel oke met mijn Noors, maar toch nog niet helemaal zoals ik het zou willen, maar dat vraagt tijd zeker? Ik kan u wel verzekeren dat het een rare taal is. Aan de ene kant is het soms best wel een logische taal want ze schrijven veel dingen zoals ze het uitspreken, for eksempel excursie in het Nederlands wordt ekskursjon på norsk. Een vervelend ding is wel het dialect. 't Is niet zoals in Hechtel op school dat mensen van 't Linne AN spreken, nee, iedereen praat zijn dialect op school hier. Nu ik er toch over bezig ben, zal ik het taalsyst eem effe uitleggen. Toen Noorwegen lang geleden een provincie was van Denemarken was Deens dus de officiële taal, maar vele Noren bleven hun eigen dialect spreken. Toen Noorwegen onafhankelijk werd in 1814 werden er dus twee landstalen ontwikkeld, nynorsk en bokmål. Bokmål is nauw verwant aan het Deens en de dialecten leunen dan weer korter aan bij het nynorsk. Tot daar op zich nog oke, maar het vreemde aan de zaak is dat de dialecten, die bijna iedereen gebruikt, wel gebaseerd zijn op het nynorsk, dat bijna niemand spreekt. Zal het effe verduidelijken met een gemakkelijk voorbeeldje. 'wat' in het Nederlands wordt in bokmål 'hva', in nynorsk 'kva' en in mijn dialect (narviksdialect!!) 'ka'. Tot zover de niet zo interessante uiteenzetting over de geschiedenis van het Noors, maar eigenlijk wou ik gewoon even duidelijk maken dat ik dus wel al iets geleerd heb op school. Vorige week had ik norsk skrive dag op school, on 8u krijgt ge de opgave en die moet ge klaar hebben om 13u, een soort van examen dus. Deze keer ging het over gedichten in het nynorsk, lichtjes problematisch voor mij dus maar ik heb toch 2 bladzijden kunnen schrijven en daar was ik best trots op. Gelukkig spreek ik Noors trouwens, want Noren kunnen Zweeds èn Deens verstaan, maar doorgaans kunnen Zweden Deens niet verstaan en omgekeerd.

Voor de rest zal ik naar goede gewoonte weer even vertellen wat ik de laatste tijd allemaal het uitgestoken. Eigenlijk direct na mijn vorig blogbericht, wat dateert van 7 november en wat jullie ongetwijfeld allemaal minstens 1 maal hebben gelezen, is eigenlijk de kerstmis voorbereiding begonnen. Best wel grappig maar over het hele kerstmis gebeuren zal ik volgende keer vertellen want daar kan ik volgens mij ook een heel blogbericht mee vullen! Tot zover kerstmis dus voor deze keer.

Maandag 8 november stonden er weer niet zo veel lessen op het programma. Tijdens Engels kwam Colin Irvin, ne Amerikaan, even met ons praten. Hij gaf een presentatie over hoe humor situaties kan veranderen. Ongeveer het eerste wat hij zei toen hij zijn presentatie begon, was dat hij niet begreep hoe wij konden opletten in onze klas omdat als je naar buiten kijkt je een reusachtige berg ziet. Ik natuurlijk blij, want eindelijk iemand die mij begreep. De eerste dagen dat het zo gesneeuwd had, keek ik ook de hele tijd naar buiten, met gevolg dat leerkrachten vaak zeiden dat het maar gewoon sneeuw is. 'gewoon sneeuw', ja IN OKTOBER! Maar oke soit, diezelfde maandag was er ook nog een concert in folkenshuset. Het was een concert van 4 jongens uit Bodø en ik denk dat ze ongeveer dezelfde leeftijd als mij hebben. Het concert zelf was wel oke, niet super, maar beter als school natuurlijk. Oh ja ook nog diezelfde dag heb ik voor de eerste keer vastgezeten 's morgens met de bus. De bus moest dus een berg op maar het was heel druk en het ging dus niet vooruit met het gevolg dat die bus dus op een gegeven moment niet meer vooruit kwam (oke er lag ook wel best wat sneeuw). Na nog lang proberen besloot de chauffeur de bus naar beneden te laten gaan. Er was toch wel lichtjes paniek bij de meeste mensen toen (ik vond het eerder grappig) omdat die dus door een smalle doorgang moest en het was glad en er was sneeuw en blablabla. Eens onder heeft de chauffeur dan kettingen op zijn banden gelegd en was elk probleem van de baan. Die week was Markus ook nog in Rusland met school en hoewel hij niet bepaald een spraakwaterval is, was het toch wel raar omdat er niemand mij uitlachtte als ik voor de zoveelste keer viel. Ja, inderdaad, voor de zoveelste keer want de keren dat ik al gevallen ben zijn echt niet meer op 1, laat staan op 2 handen te tellen.

Het weekend van 12 tot 14 november was ik uitgenodigd voor een hyttetur met AFS midt-troms en ik keek er heel erg naar uit. Vrijdag nam ik om half 4 de bus naar Buktamoen, waar ik aankwam om 18u en opgehaald werd door een AFS vrijwilliger en toen moesten we nog een dik uur met de auto naar de hytte. Ik weet eigenlijk de exacte naam van het dorpje niet waar de hytte was, maar het was alleszins redelijk kort bij Finnsnes. Effe verduidelijken, een hytte is dus een hut met meestal geen stromend water. Gelukkig was er daar wel een klein kraantje maar het water dat er uit kwam, smaakte verbazend veel naar bos. Er was ook geen douche in de hut en de wc was een buiten wc, met andere woorden een put in de grond. Niet echt ideaal, maar voor een weekend was het wel is grappig. Toen iedereen, we waren ongeveer met 10 denk ik, vrijdagavond was aangekomen hebben we nog samen pizza gegeten en wat spellekes gespeeld. Op een gegeven moment ging ik samen met Thea en Manuela naar de wc en toen we terug kwamen zag Thea plots iets raars in de lucht. We hebben daar toen met ons drie een half uur staan wachten en uiteindelijk begon het duidelijk te worden: nog effe geduld en ik zou voor het eerst het noorderlicht zien. En ja inderdaad, na nog langer wachten zag ik dus mijn eerste noorderlicht die avond. Het was wel maar een klein beetje en niet zo heel felle kleuren want er waren veel wolken enzo, maar toch wel echt de moeite. De volgende dag hebben we veel tijd buiten in de vele sneeuw doorgebracht. We gingen sparken (een spark is iets waar iemand van voor op kan zitten terwijl de andere dat vooruit duwt) en we hebben ook veel sneeuwgevechten gehad.



Na een hele dag in de sneeuw stond er natuurlijke een typische Noorse maaltijd voor ons klaar toen we binnenkwamen, pølse.



's Avonds kwamen er nog andere (oudere) AFS vrijwillgers op bezoek waar we mooi wafels voor gebakken hadden. Natuurlijk aten we die wafels op typisch Noorse manier, met room en aardbeienjam in. Is wel oke, maar niet echt super dus hadden we met nugatti (=choco) en room geprobeerd en dat was wel heel lekker, precies kinderchocolade!



's Avonds gingen we nog eens naar het wc en toen we terug onze wandeling naar de hytte wouden beginnen (was ongeveer 2 minuten wamdelen) zagen we plots een vos zitten, en na-tuur-lijk moesten we daarlangs om binnen te geraken. Maar toen we die vos dus zagen zitten zijn we heel snel terug gelopen naar de wc. We hadden niks gezegd, maar alle 4 hadden we dezelfde reactie om direct terug te lopen. En ja, toen zaten we daar met 4 in een super klein hok. Niemand had een gsm bij dus iemand van binnen bereiken was ook geen goed plan. We hebben daar uiteindelijk een dik half uur gezeten maar toen kwam er gelukkig iemand uit het huis waardoor de vos weg ging zodat wij terug naar binnen gingen. Uiteindelijk schrik voor niks want toen we later die avond binnen zaten is de vos nog naar het huis zelf gekomen en was die helemaal niet gevaarlijk ofzo. We hebben toen ook nog buiten op onze rug in de sneeuw gelegen en naar het noorderlicht gekeken. Inderdaad, weer noorderlicht en deze keer was het feller en waren er bijna geen wolken dus echt heel vet. 't Is moeilijk om te omschrijven en 't is ook nooit hetzelfde dus de boodschap is: kom allemaal is naar Noorwegen en hopelijk hebt ge dan het geluk om het noorderlicht te zien. De volgende ochtend was het vroeg dag want er was maar 1 bus die ik terug naar huis kon nemen. Dus om 10u werd ik opgehaald, snel rijden om de bus van 11u te halen die me zou brengen naar de plaats waar ik om 12u de bus moest pakken. Uiteindelijk was ik om half3 terug in Narvik. Lang in de bus zitten enzo dus, maar het was een heel fijn weekend dus dat had ik er zeker wel voor over!

Vandaag hebben we een kleine tur na de postkast hier gedaan op de Ankenesfjelle omdat we foto's moesten maken voor de julebrev. Het was heel glad omdat het afwisselend sneeuwt en regent. Ik voelde mij precies in 71graden noord. Spikes onder de schoenen, warme kleren aan, vuurke stoken op de berg en kakao drinken. En hoewel ik ook spikes onder mijn schoenen had, ben ik toch weer een paar blauwe plekker rijker.

Na lange tijd heb ik ook nog eens nieuwe foto's op mijn picasa site gezet, maar geloof me, 't is dikke nest. Dus daarom dat ik er hier ook een paar tussen heb gezet. Oh ja, ze zijn hier vollebak kerstmis en sinterklaas kennen ze hier dus niet. Ik heb vandaag van mama een pakket met sinterklaassnoep uit België gekregen maar ik heb het aan Gunn gegeven zodat zij het kan bijhouden en met sinterklaas aan mij kan geven omdat ik er toch niet kan afblijven als ik het zelf bij houd. Maar ik heb er nu al spijt van haha.

Vele vragen zich ook af hoe koud het is hier nu. Ik kan u vertellen dat het koud is, soms heel koud maar niet superrrr koud aangezien ik hier aan het water woon. En zoals onze goede vriend Rudi Kenis ons allen geleerd heeft is het daar minder koud als inlands.

Tot zover weer een lang blogbericht. En oh ja, Belgjes, niet verdrinken in al dat water he! Ha det bra!

Ondertussen in Noorwegen

Tijd voor nieuws uit het hoge Noorden, waar het steeds kouder wordt, waar er steeds meer sneeuw is en waar de dagen ook duidelijk korten. Omdat de klok verzet is, is het 's morgens niet meer zo donker maar om drie uur in de namiddag begint het en om half vier is het al helemaal donker! Dit gezegd zijnde, zal ik nog eens een overzichtje geven van de gebeurtenissen de laatste weken.

Oke, beginnen bij het begin. 22 oktober was het 80s dag op school voor de mensen die russ gaan zijn (voor meer uitleg over russetiden kunt ge terecht op http://en.wikipedia.org/wiki/Russefeiring). We moesten ons dus verkleden en foto's hiervan zijn te vinden op zowel facebook als op mijn picasapagina. Het is de bedoeling dat er in de loop van het jaar nog meer van die verkleeddagen komen. Die dag was het ook verkiezing van de russepresidenten, de leiders dus eigenlijk. De volgende dag was het weer verkleden, toen voor een halloweenfeestje. Zoals alle feestjes hier was het dus bij iemand zijn thuis en het was heel fijn. In mijn vorig blogbericht had ik ook verteld dat ik had gevraagd voor een extra uur in de week om alleen met een leerkracht te zitten om Noors te leren en dat is gelukkig in orde gekomen. Ik heb nu elke week een uur dat ik samen zit met Anniken, een leerkracht Duits. We hebben een boek en daar moet ik elke week een hoofdstuk uit lezen en vragen over beantwoorden. Ik heb ook een grammaticaboek en die moet ik op mezelf leren, maar als ik vragen heb, kan ik dat natuurlijk wel aan haar vragen. We praten veel en het is dus de bedoeling om vlotter te worden enzo.

Dinsdag 26 en woensdag 27 oktober zijn we met school naar Hamarøy geweest, 2uur zuidelijk van Narvik (en we moesten weer op de ferry, yes!). Het ging heel veel over Knut Hamsun (Noorse schrijver) en dat was niet zo bijzonder interessant. We zagen ook wel een film van hem maar dat was natuurlijk in het Noors (zonder ondertitels dus nog een beetje moeilijk) en ook sommige stukken in het Zweeds of Deens. We sliepen in een kleine hut en 's avonds zijn we ook nog naar het kerkhof geweest voor griezelverhalen enzo. Het viel me op dat de school hier ook weer heel chill was. We hadden heel veel vrij en als ge naar de winkel wou om iets te kopen (die een half uur verder was) moest ge het maar vragen en een leerkracht reed voor u. Hoewel de informatie dus niet zo interessant was, was het dus wel een fijne tweedaagse aangezien het gezellig was met de klas enzo. Donderdag 28 oktober was het OD-dag, OD staat voor Operasjon Dagsverk. Het is de bedoeling dat ge die dag ergens gaat werken en het geld dat ge daar voor krijgt (300 kronen) geeft ge daarna aan school en zij zamelen dat dan in voor een goede doel. Dit jaar was het voor de straatkinderen in Brazilië geloof ik. Omdat ik dus de dagen er voor in Hamarøy was en eigenlijk niet echt op de hoogte was maar wel wou mee doen, heeft Kjell woensdag avond nog gefixt dat Markus en ik hier thuis moesten poetsen en eten maken enzo en daar kregen we dan 300 kronen voor. Maar er komen nog andere OD-dagen dus dan zal ik een beetje eerder beginnen zoeken.

Het weekend erna, van 29 tot 31 oktober, wat dus eigenlijk vorig weekend is, ben ik een weekend bij mijn contactfamilie gaan logeren. Vrijdag na school was Knut me thuis komen uithalen en hadden we samen met zijn zoon Ruben en Wenche haar dochter Caroline avondeten gemaakt voor als Wenche thuis kwam van het werk. 's Avonds waren er nog vrienden van hun langs gekomen en hadden we naar een concert dvd van Phil Collins gekeken. Zaterdag was het nog is tijd om uit te slapen en in de namiddag heb ik een paar films gekeken met Marie, een dochter van Knut. Ja, ingewikkelde gezinsituatie, ik weet het. Toen Knut en Wenche dan terug waren van het werk (ze hebben een eigen schoenenwinkel) zijn we nog gaan wandelen in de sneeuw en ja het was zaterdag, dus natuurlijk ook grøt (rijstpap) gegeten. Zondag hebben we gebruncht en heb ik lappe gemaakt, kleine pannenkoeken, ik denk een beetje zoals flensjes ofzo. Daarna zijn Wenche en ik dan gaan helpen bij de kantine van de handbalclub (Caroline speelt handbal, zoals elke Noorse) en hebben we nog twee wedstrijden gekeken. 's Avonds waren er ook nog kleine kindjes verkleed langs gekomen voor "trick or threat" omdat het halloween was. Het was een heel fijn weekend en ik ben zeker van plan om nu meer langs te gaan daar.

Vandaag was het een soort van kerstmark (ja vroeg, ik weet het) en we stonden daar met AFS om gastfamilies te lokken omdat daar een groot gebrek aan is hier in Narvik. Maar er was niet zo heel veel volk dus heb ik maar de meeste tijd bij de eetstandjes doorgebracht. Trouwens, 1 november was geen feestdag hier in Noorwegen en 11 november hebben ze ook geen vrij, jammer genoeg.

Ja, november is dus begonnen en ik heb al veel waarschuwingen gekregen dat november een moeilijk maand is. Vele hebben dan heimwee omdat de taal nog niet echt goed lukt (of toch niet goed genoeg) en echte heel goede vrienden is meestal ook nog niet het geval dan. Maar ook omdat de dagen dus heel kort worden en er veel regen en sneeuw is. Maar hey, ik heb warme schoenen, een warme jas, warme handschoenen, een warme sjaal en een warme muts, dus ik zal het wel aankunnen zeker? Ik hou jullie op de hoogte!

Den første snø er et faktum!

Hallo hallo. Hier ben ik weer met een volgend blogbericht. Zoals de titel al vertelt, is de eerste sneeuw een feit! Op de grond blijft hij nog wel niet liggen, maar de bergtopjes zijn al een week wit. Dat gezegd zijnde zal ik beginnen waar ik vorige keer geeindigd ben.

In de høstferien gingen we naar Kjerringøy, een klein dorpje (een oude handelsstad geloof ik) ongeveer een half uur van Bodø. We vertrokken donderdag middag en kwamen 's avonds in Bodø aan nadat we ongeveer 15 tunnels en 10 bruggen gehad hadden. Om naar Bodø te gaan moet ge ook op de ferry, een half uur ongeveer. Die ferry is trouwens op de smalste plaats van NW, in vogelvlucht zo een 6km breed èn een van de diepste fjorden (400m) heb ik mij laten wijsmaken. Dus 's avonds aangekomen in Bodø zijn we nog naar de opening van een nieuw shoppingcenter geweest, heel druk dus. Natuurlijk was er ook een Coop, maar deze was echt gigantisch, ik denk iets tussen de Bigs van vroeger en de Ikea ofzo. Ze hadden echt alles. Daarna gingen we dus naar Kjerringøy en moesten we dus nog op een andere ferry, deze keer wel maar 10 minuten ofzo. We logeerden dus bij Gunn haar zus, Åse. Ze is getrouwd met Roger en ze hebben samen 3 kinderen: Martine, Linnea en Åshild; respectievelijk 11, 7 en 5 jaar. Door hun heb ik dus Barne TV (= kinder tv) op de Noorse televisie ontdekt en ik zal ze eeuwig dankbaar zijn. Kjerringøy is een heel klein dorpje waar iedereen heel ver van elkaar woont, maar het is er echt zalig mooi. Echt een heel breed en wijd landschap. Mijn tante en nonkel hebben ook een heel mooi huis met een prachtig uitzicht. Serieus, als ze dat huis ooit verkopen doe ik een bod! Vrijdag gikk vi på tur, we zijn dus nog is gaan wandelen in de bergen. Gewoon over de hekken klimmen en in de velden wandelen waar er elk moment een schaap of koe te voorschijn kan komen, allemaal oke; "This is Norway", zei Åse. Roger werkt trouwens bij Visit Nordland en er was toen juist een tentoonstelling van Knud Hamsun daar dus die hebben we ook nog even gratis meegepikt. Verder heb ik die dag ook nog 2x brownies gemaakt met Martine en 's avonds waren er nog vrienden van hun komen eten. Zaterdag zijn we dan eerst ook nog is på tur geweest (ik weet niet hoe ik da precies in het Nederlands kan zeggen). Toen we vertrokken was het al een beetje aan het regenen enzo en er was ook heel veel wind (typisch voor die omstreken daar), maar natuurlijk, toen we bijna de top bereikt hadden begon het dus heel hard te regenen, met als gevolg dus dat we maar 2 minuten boven hebben gestaan ofzo. Er waren ook heel veel kale rotsen enzo die we moesten passeren en aangezien het regende waren die dus best slipperig. Ik denk dat bijna iedereen wel een paar keer bijna van de rotsen is gevallen, ik vond da persoonlijk best eng en gevaarlijk ma da was blijkbaar de normaalste zaak van de wereld. In de namiddag kwam er nog heel veel familie omdat Martine 11 jaar werd die dag. De mensen waren wel heel vriendelijk tegen mij en telkens als ik zei dat ik van Belgie kwam vroegen ze of we ondertussen al een regering hadden haha. Er waren ook nog heel veel desserten (het was echt een eetweekend!) en ja, typisch Noorse dus ik moest die toch allemaal eens geprobeerd hebben. De befaamde AFS kilo's kunnen me ook niet zoveel schelen dus ik ben een Another Fat Student in spe! Zondag moesten we terug naar huis, weer een lange rit, maar met onderweg wel 2 zeer schone regenbogen èn sneeuw!

Ik kan jullie ook nog vertellen dat ik nog een hobby gevonden heb, karate jawel. Blijkbaar had niemand da verwacht van mij maar ik vind het wel heel fijn. De 'leerkracht' is trouwens een Nederlander die al ongeveer 30 jaar in NW woont. Soms praat hij wel een beetje Nederlands tegen mij of roept hij doorheen heel de zaal dingen als "Hey België, we kunnen effe Nederlands praten want ze verstaan er toch geen hol van!" Best grappig haha. Maar met mijn Noors gaat het ook al een klein beetje beter. De mensen in mijn klas zeggen dat ik ondertussen al nongelsk spreek, een combinatie tussen norsk en engelsk. Misschien dat ik vanaf nu ook een extra uur les heb in de week omdat ik gevraagd heb of misschien iemand mij een soort van privè les Noors willen geven, want ik vind het heel moeilijk om het zo op mijn eigen te leren. Ik heb er veel mensen voor moeten achter na lopen op school enzo, dus ik hoop dat het in orde komt.

Het is ook al duidelijk merkbaar dat de winter komt: koud, sneeuw en de dagen worden korter. Kjell heeft mij al gewaarschuwd voor de donkere dagen enzo en hij zei dat november zijn ergste maand is; ik ben benieuwd. Deze week ben ik ook nog film gaan kijken bij Kamilla en we keken Fritt Vilt 1: een Noorse thriller. Kort uitgelegd gaat de film over een soort van seriemoordenaar in een sneeuwhut (cabine) ergens in de Noorse bergen. Enfin, als ge meer wilt weten moet ge maar is de trailer op youtube ofzo opzoeken. Binnekort ga ik ook Fritt Vilt 2 zien en 3 is momenteel in de cinema, maar aangezien het dus in het Noors is, zal ik daar nog even mee moeten wachten. Alleszins, het wordt best eng de volgende keer als ik naar een cabine ga.

Om af te sluiten zal ik jullie nog een paar typische dingen over NW vertellen. De Noorse mensen zijn heel patriotisch (ik weet niet of dit het juiste Nederlandse woord is, maar ik bedoel dus vaderlandslievend). Niet in een slechte manier ofzo, maar ze houden gewoon heel erg van hun land. Winkels in NW zijn ook heel lang open, tot 10 of misschien zelfs 11 uur; heel ideaal dus. Noren vinden het heel raar dat wij ons water herbruiken nadat het in een waterzuiveringsstation is geweest. Zij hebben hier namelijk heel veel water omdat dat uit de bergen komt enzo. En een van de meest rare dingen, als ze hier een hamburger gaan eten, eten ze die niet op met hun handen ofzo zoals ik dat gewoon ben, maar ze gebruiken een mes en een vork om te snijden in die hamburger. Heel grappig dus de eerste keer dat ik da zag.

Zo, ik denk dat het dat ongeveer was van de voorbije weken. Het is weer best een lang blogbericht dus mijn welgemeende excuses, ik hoop dat het niet afschrikt om te lezen. Vi snakkes!

Det går bra!

Heia! Het is al weer even geleden dus nog is tijd voor een blogbericht. Als eerste wil ik jullie er op voorbereiden dat mijn Nederlands echt al aan het achteruit gaan is, dus vergeef mij voor de fouten. Maar ik doe mijn best, speciaal voor jullie, jawel.

Het leven gaat hier ondertussen zijn gewone gangetje. Ik heb vorige week mijn eerste echte toets gemaakt. Wat ik heb geschreven, was in het Noors, maar aangezien ik niet echt heel veel heb geschreven is dat eigenlijk niet echt iets om over naar huis te schrijven. Nu ja. Met de cello gaat het ondertussen ook al best goed, ik vind het heel fijn om te spelen enzo dus. Vorige week heb ik ook film gekeken met Ragnhild, ze zou mij een typische Noorse film laten zien. Uiteindelijk hebben we Kill Buljo gekeken, echt heel grappig. Deed mij heel veel aan The Big Lebowski denken, dus ik denk dat dat al genoeg zegt over de Noorse humor.

Vorig weekend was het Ankomstleir del 2 van AFS in Finnsnes. Het was van donderdag tot zondag, dus ik moest donderdag en vrijdag niet naar school (hoera). Gunn had mij donderdag met de auto naar Finnsnes gebracht, duurde zo een 2,5 uur. Donderdag hebben we niet meer zoveel gedaan op het kamp omdat iedereen op verschillende tijdstippen aankwamen en de meeste waren ook heel moe aangezien sommige 20uur op de bood hebben gezeten voor naar daar te komen. Vrijdag en zaterdag hebben we vooral in kleine groepjes samengezeten en gepraat over hoe de eerste maand al geweest was, of de verwachtingen al een beetje vervuld waren enzo. Zaterdag namiddag zijn we in de regen gaan wandelen in de bergen (gå på tur), met als eind een soort van kampvuur in een indianentent. Het mindere aan het weekend was dat er geen bedden waren en 1 douche voor 40 man. Maar ik heb mijn haar gelukkig in een lavabo kunnen wassen, samen met de Duitse meisjes. Voor de rest was het een heel fijn weekend. We hebben heel veel spelletjes buiten in de regen gespeeld, ale ja, meestal hetzelfde spel eigenlijk, "foot game", heel grappig. Op het begin was het wel wat raar op het weekend, omdat iedereen wel een AFSer kende van op school of op zijn minst van bij hun in het comite; en ik dus niet. Aangezien ik dus de enige in mijn comite ben, hebben er wel veel mij uitgenodigd in de activiteiten in hun comite, zeer vriendelijk dus.

Maandag was ook een fijne dag op school, het was namelijk European Day of Languages. Onze klas was blijkbaar verantwoordelijk voor het bezighouden van de kinderen van vg1(16 jaar) en vg 2 (17 jaar), de twee andere jaren op mijn school dus. Ik heb dus de hele namiddag met Dog-Owe (geen idee hoe ge die naam schrijft) dezelfde powerpoint aan die leerlingen moeten voorschotelen. In de powerpoint waren allemaal plaatsen, gerechten, ... en zij moesten dan zeggen of die dingen van Duitsland, Frankrijk of Spanje kwamen. Niet echt interessant, dus heb ik Dog-Owe maar een beetje Nederlands geleerd. Voor de rest waren er ook nog een paar optredens van leerlingen en er was ook nog een cellist komen optreden, heel vet want hij had een elektrische cello. Naderhand vroeg ik ook aan iemand hoe het kwam dat ik echt niks verstond van wat die allemaal zei, bleek dat hij Zweeds sprak, oke... De kantine verkocht die dag ook andere dingen, zoals paellae (schrijft ge da zo?) en er waren gratis pannenkoeken! Donderdag hebben we met onze klas ook nog cake gekregen omdat we zo goed geholpen hadden. Twee keer cake trouwens donderdag, want er was nog iemand jarig en dan is het de traditie in onze klas dat ge een cake ofzo maakt. Hennig fijne traditie dus. Maar dinsdag kwamen dus de gevolgen van heel het weekend in de regen buiten zijn enzo, ik was namelijk ziek. Ik voelde mij echt slecht dus heb ik maar de hele dag in mijn bed en zetel doorgebracht in plaats van op school. Trouwens, maandag had ik eens een jogging broek en zo hele losse kleren naar school aangedaan omdat ik echt te lui was om echte kleren te zoeken en aangezien bijna iedereen op school zo rond loopt dacht ik oke, waarom niet. En er begonnen echt veel meer mensen te praten tegen mij die dag! Toeval of niet, ik weet het niet.

Volgende week is het ook høstferien, herfstvakantie dus. Alhoewel vakantie, ik moet alleen donderdag en vrijdag niet naar school, echt vakantie noem ik dat dus niet maar soit. Maar in høstferien gaan we dus Gunn haar zus bezoeken in Bodø, een stad een beetje meer naar het zuiden hier, zo een 6 uur met de auto. Misschien dat ik in die dagen dat ik daar ben wel eens kan afspreken met Elisa (AFSer van Brussel) en Joey (AFSer van Hongkong), maar dat weet ik nog niet, het relaas zult ge wel vinden in mijn volgend blogbericht.

Verder heb ik niet meer veel interessant nieuws te melden. Ik heb voor de verandering nog is een paar bergjes beklommen. Het is hier al hennig koud aan het worden; vrijdag toen ik naar school ging was het 2 graden. Ik wil ook nog mama bedanken voor de Belgische postpakketjes (met chocolade hmm). Sorry als het bericht weer te lang was of niet vlot leest.

Ha det bra!

Høst kommer

Hei hei. Hvordan går det i Belgia? Deze keer ga ik het echt kort proberen te houden, dat ik niet te veel van jullie tijd pak.

Vorige zaterdag was dus mijn 18de verjaardag. Bedankt voor de smssen, facebookberichten, postpakketjes etc, allemaal heel fijn. Kjell had een cake gemaakt (zo een lekkere met veel slagroom en chocolade!). Als kado voor mijn verjaardag had Gunn handschoenen en een sjaal (ze weet ondertussen ook al dat ik sjaals fijn vind) gemaakt, beide heel mooi. Kjell had een soort van kaart gemaakt waarop stond dat hij (en Gunn denk ik) als kado de huur van de cello gaan betalen. Heel vriendelijk dus en ook een beetje mooi meegenomen. En van Markus had ik chocolade gekregen hmm. In de namiddag waren we naar de voetbal hier in Ankenes gaan kijken en jawel, ze hadden gewonnen, met 9-0 nog wel. 's Avond was ik met Ragnhild enzo naar een feestje geweest, mijn eerste Noors feestje. En ja, alle verhalen die ik er op voorhand had over gehoord zijn waar. En ze zijn hier zoooo trots op het feit dat Aqua (ge weet wel, van barbie girl enz) van Noorwegen is.

Verder deze week heb ik woensdag nog mijn eerste cello les gehad. Mijn leerkracht is een heel fijne vrouw en ik vind de cello op zich ook wel fijn. Vrijdag ben ik met Ragnhild en Kamilla naar Peppes geweest, een pizzading. Toen we daar kwamen waren ze vanalles aan het zeggen tegen die man maar ik verstond daar dus niks van. Na het pizza eten kwam die man plots met een best grote ijs voor mij, met zo van die stokjes die spetteren als ge die met vuur aan steekt. Ik weet nie hoe da noemt, maar ge gebruikt dat zo met nieuwjaar. En dat hadden ze dus voor mijn verjaardag geregeld met die man. Best wel heel lief van hun dus. Gisteren ben ik nog eens een berg gaan beklimmen met Kjell om mijn nieuwe schoenen (met dank aan Wencke) uit te testen. Normaal ging Markus ook mee maar die kon niet uit zijn bed en Gunn had een andere (kortere) route genomen. Het beklimmen duurde zo'n 2 uur en was best wel zwaar. Ik voelde mij precies met school in Oostenrijk met Rikkie Vanwilderode. Als we dan de top bereikt hadden hebben we daar effe gezeten en chocomelk gedronken hmm. En daarna zijn we dan in iets meer als een uur naar beneden gegaan. Ik ben deze week ook nog gaan fietsen hier en ik heb gemerkt waarom ze dat hier niet veel doen. Amaikes, al die heuvels enzo, ik was kapot.

Voor de rest is er niet veel meer gebeurd hier. Met mijn Noors gaat het elke dag een beetje beter. Luisteren blijft nog wel heel moeilijk omdat ze hier heel snel praten en allemaal verschillende dialecten door elkaar. Maar een geschreven tekst ofzo kan ik meestal wel begrijpen. Als ik op school ofzo een woord tegen kom dat ik niet ken schrijf ik dat ook altijd op of ik zet het in mijn gsm ofzo, en dan zoek ik dat s avonds thuis op en schrijf ik het in mijn boekje met alle woorden die ik leer. En daarna leer ik dan de woorden uit het boekje. Het helpt wel denk ik, want soms herken ik dan woorden in een gesprek ofzo. Ik moet wel nog veel oefenen op mijn 'r', aangezien ik blijkbaar een lelijke 'r' van Bergen en omstreken heb terwijl ze hier de rrrrrrrrrrollende r hebben.

Ik wil ook nog de mensen, sommige waar ik het niet van had verwacht, bedanken die mij steunen, dat doet me echt veel.

Ik heb hier op mijn blog ook nog een link gezet met foto's, ik hoop dat hij werkt.

Vi ses seinere!

negewroon

Trouwe bloglezers, het is weer tijd voor een korte impressie geven van mijn dagen hier.

Vorige weekend zijn we naar de cabine in Sjøvegan gegaan. Nu ja, cabine, ze noemen dat hier zo ma eigenlijk is het gewoon een klein huisje waar ze vaak in het weekend heen gaan of in de zomer. Omdat ragnhild haar cabine kort bij de onze is, zijn we daar zaterdag heen geweest. Normaal gingen we vissen ma ze hadden slecht weer voorspeld (niets van waar uiteindelijk) dus ze hadden de boot al binnen gehaald. We hebben toen gewoon koffie gedronken enz, zoals ze da hier zoveel doen. Verder hebben we, terug in Sjøvegan, nog gezelschapsspelletjes gespeeld enz. Daar bij de cabine is er ook een struik met rode bessen en van die heel kleine aardbeitjes, die ik natuurlijk geplunderd heb. En zondag zijn we nog naar een klein marktje geweest waar ze zo van die typische rendierhuiden verkopen enzo, ge kent da wel.

Maandag was het uiteraard weer school en da vind ik nog altijd vreemd hier. Iedereen zit de hele tijd met zijn laptop in de klas. Wat wij normaal zouden noteren met een pen op papier doen ze hier gewoon rechtstreeks in word. Als ze al iets noteren want meestal zitten ze gewoon op facebook en msn of spelen ze gewoon een spelletje patience ofzo. Normaal kreeg ik vandaag mijn laptop van school (ge hebthier echt wel een laptop nodig) ma ze waren nog nie aangekomen. Ik zit met heel veel meisjes in de klas en de meeste hebben lange blonde haren en iedereen is hier bedolven onder de schmink. Serieus, ik heb hier nog NIEMAND gezien op school zonder schmink. Blijkbaar staat deze school daar echt wel bekend voor. Echt iets voor mij dus. Nog een ander vreemd ding is dat het voor de noren de normaalste zaak van de wereld is om na gym allemaal gezamelijk (ja oke, jongens en meisjes wel apart) te douchen; iets wat ik nog nooit gedaan heb. Nogal veel mensen blijken geintresseerd te zijn in hoe school hier is dus zal ik even een voorbeeld geven van een schooldag hier in noorwegen, bijvoorbeeld vandaag:
7u38: bus naar school
8u00: historie
9u05: historie
9u55: engelsk
10u45: engelsk
11u55: norsk
12u45: norsk
13u40: sosialkunnskap
14u30: sosialkunnskap
15u15: einde van de schooldag

Zoals ge ziet moet ik dus hennig vroeg opstaan. Een les duurt 45minuten en tussen de lessen zijn heel veel breaks waar er dan muziek wordt gedraaid, ge iets om te eten kunt halen enzo. Veel mensen eten ook tijdens de eerste break nog hun ontbijt. Verplichte vakken zijn noors, geschiedenis, godsdienst en gym. Als gekozen vakken heb ik engels, ikt en sosialkunnskap, iets zoals gedragswetenschappen denk ik. Door die gekozen vakken kan het zijn dat ge wel is een dag vroeger gedaan heb, later begint of gewoon twee springuren tussendoor hebt. Maar genoeg over school nu. Het eetpatroon hier verschilt ook wel een beetje van da in belgie. Zoals ik al vermeld heb, eten veel hun ontbijt op school en de lunch op school is ook een beetje vroeger. Dat betekent dus da als ik van school kom altijd veel honger heb dus mij volsteek met vanalles en nog wa. Met het gevolg dat ik bij het avond eten, dat om 16u is, nie meer veel honger heb. S avonds, rond 21u, eten ze meestal nog brood ofzo.

Ik heb deze week ook nog een kleine AFS meeting gehad. Dinsdag avond waren er twee returnees naar hier gekomen en ook nog mijn contactfamilie. De functie van mijn contactfamilie is dat als ik problemen heb ofzo ik daarmee naar hun moet gaan en ook mijn gastouders kunnen het problemen (over mij) naar hun. Als contactfamilie moeten die eigelijk elke maand iets sturen naar mij of is bellen ofzo, en die laten dan aan AFS oslo weten hoe het met mij gaat hier. Ma mijn contactfamilie zijn wel heel fijne en vriendelijke mensen. Die vrouw heeft een schoenenwinkel en ik was vandaag eens langs gegaan. Toen ze er achter kwam dat ik zaterdag jarig ben, heb ik een paar schoenen gratis mogen kiezen waar ik mee met kjell kan gaan wandelen enzo in de bergen. En ik had dinsdag met gunn ook nog belgische wafels gemaakt en ze vielen heel erg in de smaak. Het was dus wel een gezellige avond. Het beste was eigenlijk dat ik soms wel begreep waar ze over aan het praten waren, ook al was het in het noors. Hoera voor dat. Woensdag is ook de learn norwegian interactive cd rom aangekomen die kjell besteld had. Da zijn zo basis dingen (woorden, korte zinnen, cijfers, de klok lezen, ..) en die zeggen da dan eerst en dan kan ik da na zeggen. Naderhand, als ge denkt dat ge uw woorden kent, kunt ge een kleine test doen. Dan komen er zo prentjes enzo en dan krijgt ge een paar seconden om te zeggen wat da is. Daarna hoort ge dan hoe gij het hebt gezegd en daarna de juiste versie. Best wel grappig dus, ma ook handig. Cd 1 heb ik al klaar dus ben ik klaar voor cd 2. Voor de rest hebben kjell en ik mij deze week ingeschreven in de muziekschool. Ik wou echt nog muziek spelen, ma geen sax meer dus raadde de directeur van de muziekschool mij cello aan, wat ik best wel heel fijn vind. Normaal gezien kan ik volgende week beginnen en ik ben er heel benieuwd naar.

Verder is het ook nog het vermelden waard dat ik al best veel vis heb gegeten hier. Vorige maandag, de eerste dag in mijn gastgezin eigenlijk, kreeg ik al direct heilbot voorgeschoteld. Ik had er nie echt veel zin in ma het was toch wel heel lekker eigenlijk. Ik heb ook al haring gegeten en ja, zelfs al walvis. Beide ook wel best ok. Ja manne, ik word nog ne echte. Ik verschiet wel nog altijd van de noorse prijzen hier. Voor een flesje water op school betaalt ge 22kronen, voor een postzegel 13kronen en voor een busrit (diegene die ik altijd pak, van 15min) 40kronen (gelukkig heb ik voor school wel een gratis buspas). Voor naar euro om te rekenen moet ge delen door 8. Vooral eten enzo is hier heel duur (dit wordt nog een probleem voor mij) ma elektronica enzo is dan weer nie zo duur. Ik zei tegen gunn dat alles hier zo duur is, ma ze zei dat da in vergelijking nog wel best mee viel omdat die blijkbaar ook veel meer verdienen.

Er ligt trouwens al sneeuw op de top van de bergen hoera, ma die gaat blijkbaar nog wel verdwijnen, geen hoera voor dat. Kjell zei dat het een paar keer moet sneeuwen voor dat die sneeuw blijft liggen. Het begint ook al kouder en kouder te worden, gisteren was het toen ik s morgens naar school ging 5graden. Ik heb ook al best veel foto’s gemaakt en als ik mijn laptop van school heb, zal ik proberen ze op een picasa site ofzo te zetten, dat de niet-facebookers ook kunnen mee praten.

Er is ondertussen ook al belgische post aangekomen, waarvoor hartelijk dank! Als er iemand iets naar mij wilt sturen, mijn adres is:
Ruth Brosens
c/o fam. Alvestad-Hansen
Bergveien 62, postboks 79
8513 Ankenesstrand
Norway

Alle post is welkom en daarmee sluit ik dit toch weer niet zo korte blogbericht af.
Ha det bra!

eerste impressie

hallo beste bloglezers
hier een eerste bericht vanuit narvik, ik zal proberen een kort idee te geven van wart er de voorbije dagen allemaal gebeurd is.

vrijdag zas dus mijn vertrek en het daarbij horende afscheid. we waren met 6 die naar noorwegen gingen en eentje die naar ijsland ging reisde ook nog even met ons mee tot in oslo. eenmaal aangekomen in olso werden we opgewacht door een paar afs vrijwilligers. daarna werden we rond 3uur samen met nog een paar andere nationaliteiten met een bus naar een hotel gebracht. daar hebben we eigenlijk gewoon een paar spelletjes gespeeld en gewoon gewacht tot da iedereen er was. in totaal zijn we met 140 afsers in heel noorwegen denk ik. thailand, italie en duitsland zijn het best vertegenwoordigd. de dag erna hadden we heel de dag uitleg over noorwegen zelf, typische dingen over noren, kleine les noors enzo van die dingen. dit was in kleine groepen per regio. s avonds hadden we de zogenaamde talentshow, wat dus eigenlijk betekent dat elk land zich moest voorstellen. oke, het moet gezegd worden, belgen zijn lui. dus we hebben gewoon een filmpje over belgie van maarten gepakt (die had da ook gewoon van internet denk ik), daarna hebben we da filmpje laten zien van ik denk van bijt hond. over die oude man die zijn auto binnen wil zetten, ik denk da iedereen da wel kent. en daarna hebben we nog vrolijke vrienden gezongen. ja bob, we denken aan je. de dag erna gingen we met de bus terug nar de luchthaven om de volgende vlucht te halen. toen had ik echt het gevoel dat ik terug naar huis ging na een afsweekend zoals we die in belgie hebben; niet dus. de vlucht van oslo naar narvik duurde een dik anderhalf uur en er waren nog een paar andere van afs op die vlucht die naar harstad gingen. veilig geland enzo, maar toen begon het dus echt spannend te worden: de gastfamilie. gelukkig stonden ze mij op te wachten op de luchthaven. we hebben toen nog een klein uur moeten rijden voor we thuis waren. daar hebben we gewoon wat aan tafel gezeten s avons, praten over de huisregels enzo, rondleiding door het huis enz. het is een best klein maar gezellig huis. onder in de kelder bij markus zijn kamer is er ook een sauna maar die is momenteel stuk. hoop dat ze die nog gaan maken.

maandag moest ik dus al direct naar school. gunn (mijn gastmoeder) ging even met mij mee maar ging al snel weg omdat ze naar haar werk moest. de klassen werden afgeroepen en ja ook "ruth fra belgia". gelukkig heb ik zelf geen speech moeten geven mar heeft de directrice dat in mijn plaats gedaan. het is best wel een fijne klas waar ik in terecht ben gekomen. vorig jaar zijn er 6 mensen denk ik als uitzisselingsstudent naar verenigde staten geweest en ze hebben die allemaal in mijn klas gezet. wel fijn dus. ragnhild, iemand die naar canada geweest is, en kamilla zeiden direct dat ik bij hun kon komen zitten. zijzijn wel 2 fijne meisjes, ze helpen mij een beetje met noors te leren en maken mij ook wegwijs op school. ragnhild kent het gevoel van op een vreemde school te zitten waar ge niemand kent en de taal niet spreekt. school hier in noorwegen is trouwens best wel vreemd. school begint om 8u, dan hebt ge 45min bv. noors, dan 10min break en dan weer 45min noors. in die break wordt er muwiek gedraaid die de seniors kunnen kiezen (= mensen van 3rd grade, ikdus in principe ook) en ge kunt ook naar de kantine om dingen te kopen. in die kantine hebben ze ook bijna alles, warm eten (vanalles, ge kunt uw eigen potje maken) en ook ijsjes, hoera voor dat. maar over school vertel ik nog wel een andere keer.

als school gedaan is ga ik meestal naar huis omdat ik hier nog niemand ken waar ik iets mee kan gaan doen ofzo (tot vandaag, want vandaag ben ik naar kamilla gegaan na school). en als ik hier dan thuis was, pakte kjell (mijn gastvader) mij vaak mee als ie naar de winkel moest of als ie markus ergens hene moest doen. gewoon, dat ik hier niet alleen zat. want ik heb hem verteld dat als ik niet veel te doen heb, ik altijd aan belgie en thuis enzo ga denken dus ja. dus dan gaan we een beetje rijden en sight seeing doen. gewoon effe gedachten verzetten en dan leer ik hier de buurt ook een beetje kennen. gisteren zijn we trouwens gaan wandelen (aka klimmen) in de berg hier achter. we leven op 30m en het hoogste wat we op de berg gegaan zijn is 300m dus ja, dat kan al wel tellen vind ik persoonlijk. en kjell zei dat ik precies een antilope was toen we de berg beklommen en dat mijn conditie goed was. ik bedoel, welke conditie? foto's van dit volgen nog wel, want het uitzicht was absoluut de moeite. ik ben trouwens ook geen enkele keer gevallen tijdens de hiketrip! en ah ja, veel mensen vragen of het hier nu ook nog warm is. ik heb alleen zondag nog maar regen gehad en de zon schijnt elke dag dus het lijkt warm maar dat is het niet echt. tijdens de hiketrip was het ongeveer 8graden. maar het blijft nog zo'n weer dus waarschijnlijk gaan we dit weekend n aar de cabine.

dat waren ongeveer de feiten van de voorbije dagen, ik heb geprobeerd het zo kort mogelijk te houden want ik kan blijven vertellen.

hadet, ruth

Nog in België

Beste sympathisanten.

Zoals ondertussen al wel geweten is, ga ik dus een voor een jaar naar Noorwegen. Met deze blog wil ik jullie op de hoogte houden van mijn avonturen enzo, daar in het hoge noorden. Ik kom dus terecht bij een gezin in Narvik, redelijk hoog gelegen. Iets boven de Noordpoolcirkel, zo'n 700km van Noordkaap af en heel kort bij de Zweedse grens.


Mijn familie bestaat dus uit een vader, Kjell Birger Hansen en een moeder, Gunn Alvestad. Hij is leerkracht en zij is secretaresse. Ik heb ook een zus, Lina Maria en zij is 21 jaar. Maar aangezien zij aan de universiteit van Tromsø studeert, is ze alleen in vakanties thuis. Verder is er ook nog Markus, mijn 19-jarige broer, die woont wel nog thuis. Dus hier op onderstaande foto te zien: links is mijn gastvader, in het midden mijn gastmoeder, het kleine meisje vooraan mijn gastzus en de jongen rechts is mijn gastbroer.

Dit is het huis waar ik in ga wonen en daarna volgt nog een panorama van Narvik, die vader Kjell gestuurd heeft.



Voila, nu hebben jullie ook een idee waar en bij wie ik zal terecht komen. Ik ben er in ieder geval heel blij mee en wacht nog een maand in spanning af.

Adios, Ruth.