Zoals eerder vermeld is het dus een periode om te vieren dat we klaar zijn met videregående skole, het middelbaar dus eigenlijk. Onze russetijd begon op vrijdag 29 april en was tot 17 mei. Of iemand russ is of niet is niet moeilijk om te zien, elke russ heeft een soort van salopet en hoed/pet aan in de kleur van de soort school je in bent. De meest voorkomende kleur is rood, wat voor de "gewone" scholen is, het ASO om het in Belgische woorden te zeggen en een deel van het KSO. De technische scholen hebben een zwarte broek en de beroepsscholen zijn blauw. Deze kleur geldt ook voor de hoed die je draagt. Deze broek moet eigenlijk de hele periode aangehouden worden zonder te wassen; wordt de broek toch gewassen, wordt er een halve pijp afgeknipt. Aan het hoedje hangt er een lange draad/touw waar er verschillende dingen aan gehangen worden als je verschillende "knuta" gedaan hebt; ik weet niet hoe ik het naar het Nederlands kan vertalen, "knuta", maar elke school heeft een lijst van opdrachten (ik weet niet hoeveel, meer als 100 in elk geval) die gedaan kunnen worden in deze periode. Als je zo een opdracht volbracht hebt, kan je iets daarvan aan je touw hangen. Omdat het waarschijnlijk allemaal een beetje raar klinkt, een voorbeeld: een van de opdrachten was om de 10 minuten in een les "schol" te zeggen; deed je dit, kon je het onderste deel van een champagneglas aan je hoed hangen. Om andere zogezegd te laten zien welke opdrachten je gedaan hebt. Niemand vertelt je welke opdrachten je doet, het is totaal vrij, maar het is gewoon om gekke dingen te doen dus. Opdrachten die ik gedaan heb zijn oa ijsbaden (zwemmen in de zee voor de 1ste mei; het was verdorie 5 graden!), een les onder de tafel zitten op school, ontbijten op het rondpunt, 10 minuten in een etalage van een winkel staan enzoverder; ik herinner ze niet allemaal.
Ontbijten op het rondpunt
Zwemmen in de zee
Zoals elk jaar is het ook "oorlog" tussen de zwarte en rode russen. Ze proberen dan elkaars school binnen te komen om dan een watergevecht te beginnen enzo. Er waren ook veel watergevechten met de eerste en tweede jaars (het schoolsysteem is hier anders, ik ben een derde=laatstejaars) en vooral diegene die op "de zwartelijst" stonden hebben afgezien. Er waren ook dagen zoals bijvoorbeeld "gezondheidsdag", dat we als russen ons verzamelde 's morgens voor school en dat iedereen die de school binnen wou komen een lepel "traan" moest drinken; iets heel vies maar gezond. Of "dag zonder schmink": alle schmink werd verwijderd van iedereen. Aangezien je als russ je rode broek altijd aan hebt, wordt je dus ook herkent op straat, wat volgens mij meer nadelen als voordelen heeft. Ben je toevallig op straat als er zwarte russen voorbij gekomen, is de kans groot dat je nat wordt gespoten. Of jongetjes die staan te wachten op russen waar ze dan waterballonnen op kunnen gooien, hoewel het eigenlijk wij waren die hun moesten plagen. Vooral bij jonge kinderen is het ook echt een wedstrijd om zoveel russekaarten te verzamelen; elke russ heeft een russekaart met een foto op en een grappig zinnetje ofzo. Zonder overdrijven, ik voelde me precies een beroemdheid; ik kon niet over straat komen of er riepen kinderen "RUSS", waarna ze in groepen achter u aan komen lopen. Voor de rest gaat de russetijd eigenlijk gewoon over samen zijn met mensen waar je lang samen mee op school hebt gezeten en waar je nu dus eigenlijk afscheid van moet nemen. We hadden regelmatig grilling samen en vele avonden waren we ook in Ornes, een plaats waar er zo een klein stukje strand is en waar het gemakkelijk en gezellig is om een vuurtje te maken, en hadden we daar feestjes. Dat het bijna de hele nacht licht was, maakte het nog extra gezellig. Russetijd is echt een feestperiode, punt aan de lijn.
Ornes
Ruth = russ
Maar aan alle mooie liedjes komen een eind (jawel, mijn Nederlandse uitdrukkingen zitten er nog in), dus ook aan dit. De laatste nacht, van 16 tot 17 mei, was iedereen natuurlijk weer in Ornes en was het de bedoeling dat we de hele nacht wakker zouden zijn, maar in de vroege ochtend heb ik me toch voor een paar uurtjes te slapen gelegd in de stad. Kwestie van een beetje presentabel te zijn op 17 mei want ja dat was de nationaaldag, feest van het jaar, toch? Heel de stad stond precies op zijn kop en mensen keken er precies echt naar uit; straten werden op voorhand gepoetst en alles moest mooi en in orde zijn voor 17 mei. Het deed me meer denken aan een groot volksfeest eigenlijk met de kraampjes enzo op de pleinen. Op 17 mei is het ook dé dag om de "bunad" aan te doen: de Noorse nationale kledingsdrakt, ik had het nooit eerder gezien maar ik vond het wel mooi eigenlijk, vooral omdat echt bijna iedereen dat aan had en niet alleen een paar uitzonderingen. Er zijn verschillende soorten, maar meestal heb je er een van de plaats waar je opgegroeid bent. Ik heb die dag wel gemerkt hoe weinig wij in België doen op onze nationaaldag, we hebben vrij van het werk, maar dan blijft het dan bij (bij mijn weten toch).
Hier mijn gastouders in de nationaalkleren: mijn moeder heeft er een van Troms en mijn vader van Trøndelag.
Om 5u 's avonds was er de parade waarin allerhande sportverinigingen en muziekkorpsen gaan en om 6u was het aan de russen om in de parade te gaan. Of ja "gaan", bijna niemand wandelde, de meeste zaten in hun russeauto's (vele hebben een kleine camionette omgevormd tot een russeauto, in de kleur van hun school, waar ze dan mee rondrijden). De oorspronkelijke bedoeling van dit was dus om zogezegde "politieke meningen" voor de brengen, op een sarcastische manier dus, maar volgens de krant waren we daar dit jaar niet in geslaagd hehe. Na dit alles verzamelde alle russen nog waar de presidenten van elke school een praatje hielden en toen was het over, onze russetijd. Ik moet toegeven dat ik het mis, behalve de rode broek (het enige voordeel was dat ik geen tijd nodig had om 's morgens te beslissen welke broek ik moest aan doen) en al de rotkinderen die achter russekaarten vroegen. Maar ik ben zeer blij dat ik de kans gekregen heb om dit mee te maken, ik zou het voor geen geld van de wereld gemist willen hebben.
In de tocht
Vrijdag de 13de was het wel nog een belangrijke dag; die dag zouden we eindelijk te weten komen in welke examens we zouden opkomen. Om 9u verzamelde iedereen in de aula en werd er per jaar en klas afgeroepen welke examens ze zouden hebben, schriftelijk althans. Aangezien je daar zelf helemaal niets aan te zeggen hebt, kan het dus ofwel goed meevallen ofwel echt tegen vallen als je in een vak opkomt waar je helemaal niet goed in bent; bijna niemand was bijvoorbeeld blij om op te komen in nynorsk, de 2de Noorse taal. Ondertussen zijn de eerste examens al begonnen maar ik heb mijn eerste pas de 31ste, Engels. Omdat alle examens op een andere dag zijn, zijn er dus nu veel vrije dagen. Donderdag bijvoorbeeld heeft heel het 3de jaar Noors examen, maar mijn examen Noors als 2de taal is pas in juni dus dat wilt zeggen dat ik donderdag vrij heb, de dag van het examen, en ook woensdag omdat er altijd 1 dag voorbereiding is de dag voor het examen. Het is wel best saai omdat er niet veel te doen is nu iedereen examens heeft en de hele tijd aan het leren en stressen.
Maar ik vul mijn tijd goed. Volgend weekend, het verlengde weekend, ga ik met mijn familie naar Lofoten en Vesterålen, de eilandengroep hier niet zo ver vandaan en de week daarna heb ik met 3 AFS vriendinnen een tripje met Hurtigruten gepland, we nemen de boot van Tromsø naar Kirkenes en terug. Voor diegene die niet zo bekend zijn met Noorwegen is het dus eigenlijk met de boot langs de kusten van Noord-NW. Maar over deze tripjes zal ik in het volgende blogbericht wel vertellen. Verder is het ook al tijd om te denken aan de pakketen om op te sturen naar België zodat ik al mijn spullen thuis krijg. Het begint nu echt tot me door te dringen dat het echt niet meer lang is, een dikke maand, dat is alles. Het Turks meisje dat hier in mijn stad was, Cemre, is vorige week ook terug naar Turkije gegaan door bepaalde omstandigheden, en het verbaasde me dat ik het best moeilijk had om afscheid van haar te nemen. Deels omdat ik haar zou missen, maar deels ook omdat ik nu met mijn neus op de zaken gedrukt werd: afscheid nemen van NW, geen gemakkelijke zaak. Tot de volgende, trouwe bloglezertjes!
17 mei zonder nationaallied gaat niet dus hier het Noorse:
http://www.youtube.com/watch?v=LUtiIMZIVOU&feature=related
